MMC Weert staat midden in de samenleving en daardoor worden wij als voetbalvereniging ook geconfronteerd met alle gebeurtenissen die rond om ons plaats vinden.
Regelmatig krijgen wij het verzoek om jongeren in onze club op te nemen die in een asielprocedure zitten. In afwachting van de beslissingen worden sommige jongens de mogelijkheid geboden te komen voetballen. In de meeste gevallen is dit echter tijdelijk. Ik ga geen standpunt innemen over deze procedures, ik schrijf deze tekst als bestuurder van MMC Weert.
En juist vanuit deze functie kan ik u allen melden dat ik zo ongelofelijk trots ben op onze leden en vrijwilligers! De asielzoekende jongeren worden in hun midden opgenomen, spelen vaak voor het eerst voetbal in competitieverband, worden geholpen, gecoacht en begeleid. Lopend komen ze soms van de Kazernelaan en dan blijkt er in de garage van een MMC-er nog wel een fiets te staan. Voetbalschoenen, winterjassen en – mutsen worden aangerukt. En ze krijgen “taalonderwijs“, straattaal en voetbaltaal. Er wordt door sommige wel eens geklaagd over “de jeugd van tegenwoordig”, ik kan u melden: barmhartigheid bestaat nog !
Maar afscheid nemen doet pijn. Want er komt voor velen een dag dat zij Nederland moeten verlaten. De afscheidsteksten van deze jongens zijn hartverscheurend. Hun dankbaarheid is groot, de herinneringen die zij aan onze club overhouden warm. Maar afscheid nemen doet pijn, ook voor ons.
Vragen naar aanleiding van dit artikel ?
Neem contact op Bert van Pelt
vtz-jeugd@mmcweert.nl
